przedświąteczny czas dla siebie

Nie miałam ochoty ma święta.
Trudno było mi się rozstać z jesienią, tak
bardzo kocham ją za wszystko i tak bardzo lubię komponować kolorowe różności... 

W grudzień wchodziłam więc z niechęcią, ale... okazało się, że bawiłam się świetnie i mam wrażenie, że nawet lepiej niż kiedykolwiek.

Biję się jednak w pierś - typowych ozdób bożonarodzeniowych zrobiłam w tym roku baaardzo mało...

Mogłabym powiedzieć, że nie miałam czasu. Wolne od obowiązków chwile zaczęłam przecież dodatkowo dzielić jeszcze między Instagram czy ten blog, więc kiedy? I pewnie coś w tym jest, ale żeby być w zgodzie z prawdą, z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że wszystkiemu winna jest... bezsenność. A właściwie jej brak. Bo od ok. roku zaczęłam w nocy spać. I klops.

😉

W poprzednich latach caaałe noce miałam do zagospodarowania na cekinowanie, czy decoupage 😉. A teraz... śpię jak zabita, a w dzień... znaleźć setki godzin na dłubanie? Nie ma szans.

Jestem więc usprawiedliwiona.😊

A tak poważnie, to magia świąt zaraźliwa jest, więc dopadła i mnie... tworzyłam sobie każdego dnia cuda cudeńka, ale dla siebie, dla własnej przyjemności i... sprawiło mi to radość nie z tej ziemi. Ale innym też - miłych słów usłyszałam tysiąc, więc spędziłam magiczny czas i już. 

Pierwszy raz po prostu dla siebie.

 

A na koniec...

Chodzi ostatnio za mną fragment wiersza Baczyńskiego:

Dziś rano cały świat kupiłeś,

Za jedno serce cały świat.

Nad gwiazdy szczęściem się wybiłeś,

Nad czas i morskie głębie lat...

Bo cud się stanie. 

Ale za własne serce świat wokół nas możemy kupować każdego dnia i my.

Cudów będzie wtedy więcej.

Pięknych Świąt.❤

PS
Wigilijny stół  planuję w złoto-różowe róże. Pokażę po świętach. 😊