czerwień moja nieulubiona

Maluję wytrwale swój świat.  Na żółto i na niebiesko, na wszelakie kolory tęczy i odcienie ziemi. 😊 Za jedną barwą jednak nie przepadam -
za czerwienią  😉.

Wiosną ten problem nie istnieje, zimą i latem da się obejść. Jednakże zupełnie inaczej rzecz się ma z jesienią - bo ta bez czerwieni nie istnieje i absolutnie obejść się nie może. Muszę jednak przyznać, że jest bardzo fotogeniczna i fotografować ją jest nawet miło...

Jesienna proza życia.  Porządki w końcu w ogrodzie robiłam, a tak już mam, że żaden kwiatek zmarnować się nie może. Nawet żaden płatek 😉. Była więc przy tej okazji kawa na świeżym powietrzu i plecione wianki. Nastrój małych płomyczków również mi towarzyszył.

Przyjemnie.

Pełna poezji ta proza wyszła ;).

 W domu z kolei wykorzystałam jeszcze mech - w połączeniu z jarzębinową tym razem czerwienią.

Przy tej okazji odkryłam, że kolor czerwony pięknie się komponuje z turkusowym. Pościel - z Ikei. Stara, metalowa szkatuła - od mojej mamy. Komplet mi się stworzył niepowtarzalny :).

Ostatnie dni to jednak nie tylko ogród, ale i spacery. Na wczorajszym znalazłam... dwa piękne maki i one mnie jakoś tak zainspirowały... fikuśny bukiet ze mną do domu wrócił. A w nim jeszcze jakby rumianek, wrotycz i iglaki... Nietuzinkowa jesienna wiązanka. A przy niej kubek z herbatą. W temacie, bo turkusowy. ;)

A skoro turkus, to jeszcze obiecana ozdoba - bombka sznurkowa. Czyli mam już dwie. Szału nie ma :);)

Do następnego!!